Collection(s) : Poutchic
Paru le 25/04/2006 | Broché 98 pages
Un líber chicòi entà-d un plaser grand e que i cap ua prosa de las bèras ! Si de-cops la pouesia de Bernat Manciet e dèixa hred lou legidour per tant d'estar prou "clusa", la prosa soua, au countra, be's dèixa presar coum un boun vin claret de Gascounha !...
Lou soun parlar negue de la Lana-Grand, esquèrr e retrèit, que l'a sabut hauçar, xentz nat trabuc, au nivèu d'ua lenga literària d'excepcioun.
Casau perdut, aqueths intempouraus courtets souviéners de l'autour dou Goujat de nouveme, que sounn ua de las jòias de la literatura gascouna dou sègle XXau.
Tout gascoun qui sap la soua lenga, haut ou baix, que diuré aver legit aqueth cap-d'obra. Qu'es atau tabé que's sent la necessitat de sauvar un país e ua lenga qui pòdenn har escríver ta bèras pajas...
Bernat Manciet, vadut a Sabras en 1923, se mourí au Mount-de-Marçan en 2005. Qu'estoú un dous escrivans mages de l'arrevitada de las letras d'oc de la segounda part dou sègle XXau.
