Paru le 15/02/2005 | Broché 205 pages
Public motivé
préface Felip Carbona
La grafia de la lenga nòstra, oficiala a l'Institut d'Estudis Occitans, es tan bona coma la del catalan, de l'espanhòl, del portugués o de l'italian. Mas es plan melhora que la del francés o de l'anglés.
Aquò vòl dire que cap de refòrma d'ensemble es pas necessària, quitament se sèm pas anquilosats dins de nòrmas incoërentas e complicadas e se la presa en compte de las leugièiras divergéncias socializadas deu menar a preconizar una «nòrma sopla» sus qualques punts. Aital farem coma se fa en espanhòl, francés e alemand.
Dins aqueste libre tecnic plan documentat mas de bon legir, Jacme Taupiac rasona pas «a vista de nas» mas utiliza los critèris de la lingüistica (e, mai precisament, de la fonologia) per analisar los problèmas ortografics de l'occitan emai d'un fum d'autras lengas, del turc al finlandés, del chinés a l'alemand.
Jacme Taupiac es nascut en 1939 a la «Maison d'En Long», a Gimat, prèp de Bèumont de Lomanha (en Lomanha orientala, al nòrd-oèst de Tolosa), dins un mitan social ont gaireben tot lo mond parlava l'occitan de Gasconha. Foguèt escolan a Gimat, Bèumont de Lomanha e Montalban. A Tolosa, seguiguèt los corses de Josèp Salvat e del grand dialectològue Joan Seguí (Jean Séguy). Passèt una licéncia d'espanhòl a Tolosa e a Grenòble, obtenguèt lo Diplòma universitari d'estudis occitans (DUEO) a l'universitat de Tolosa - Lo Miralh en 1985 e faguèt en 1987 un Diplòma d'estudis aprigondits (DEA) sus la fonologia de l'occitan lomanhòl, jos la direccion del professor Xavier Ravier.
Après una carrièira passada a ensenhar l'espanhòl, l'occitan, lo catalan e la lingüistica occitana, dins l'ensenhament segondari a Montalban e superior a Tolosa, se consacra a temps plen, despuèi 1999, a de trabalhs de lingüistica occitana.
