Serie : Li roges dau Miegjorn. Vol 2
Collection(s) : Au viu leupard
Paru le 05/07/2018 | Broché 326 pages
transcripcion en grafia occitana Domenja Blanchard | illustracions originaus de Tofani
Li Roges dau Miegjorn
Tòme IIen : La Terror
Li Roges dau Miegjorn es lo primièr libre de la trilogia del meteis nom de Fèliç Gras, e es lo sol libre d'aquela trilogia editat del temps de l'autor, en 1896. Los autres dos, « La Terror » e « La Terror blanca » esperaràn lo sègle XXI per èstre editats en lenga nòstra.
L'autor, jovenòt, aviá conegut Pascau, un vièlh sabatièr que, plan jove, « montèt » a París ambe lo Batalhon Marselhés en 1789. Lo roman li balha la paraula que servís d'entrada a l'epopèa revolucionària. La « montada » cap a París es a l'encòp un roman d'aventuras e una evocacion poderosa del vam revolucionari.
Dins aquel roman istoric - lo primièr en occitan - daissa passar un buf istoric plan fòrt que l'autor a l'engenh de pénher los tablèus animats per la multitud. La Terror es lo segond tòme de la trilogia de Li Roges dau Miegjorn. Aquel libre fuguèt pas editat en occitan del temps de l'autor, fuguèt publicat dins lo mesadièr « Prouvènço d'aro » dins las annadas 1980 e, en libre, solament en 2017.
Del temps que Pascalet, engatjat volontari, se bat a Valmí, e sus las frontièras, Vauclar e Lazuli ensajan d'arrancar Adelina de las arpas dels assassins de sos parents, dins l'ambient de terror que s'installa a París aprèp lo chaple de 1792. Se refúgian en Avinhon, mas seràn menaçats pel Tribunal Revolucionari que secuta lis antipatriòtas. Aquel obratge s'apièja, come lo primièr tòme, sus una descripcion menimosa dels eveniments deguts a la Terror Roja, e escrich sus un ritme vigorós, ten lo legeire en alen.
Fèliç Gras (1844-1901), nascut a Malamòrt (Vauclusa) e mòrt en Avinhon. Notari, es ligat als felibres republicans, a l'Escòla Marselhesa e al Felibritge Roge. Es un dels « Roges dau Miegjorn ». Capolièr del Felibritge de 1891 a 1901, influenciarà mai las generacions joves coma capolièr que coma escrivan. Dins son òbra poetica, Lo Romancero Provençau (1887) es l'obratge mai capitat per sa beutat folclorica e son ritme. Podèm citar Li Carboniers (1876) e Tolosa (1882). A costat dels Roges dau Miegjorn, cal citar Li Papalinas (1891), ont trobam de racontes de la vida avinhonenca del temps dels Papas, una evocacion de la Comtessa de Dia e una legenda medievala.
