Lo cabrièr de las paraulas

El es professor, ela infirmièra e an tres dròlles. Al pè d'Usès, se meton a abalir de cabras : una puèi doas ... an lèu montat tropèl.

«Non pas un còp mas cinquanta benlèu me siái demandat se las rasons que nos balham per contunhar de téner de cabras son pas d'escapas e s'al fons siam pas tombats dins una mena d'esnobisme.» çò ditz el. Sèm pas pus en 68 e totes dos vivon al païs, un païs que se moritz... Causida, capuditge o biais de se plegar al voler del luòc ? De cabras que ne fan parlar mai d'un dins Io vilatge. E la respelida d'una natura doblidada, la (re)descobèrta del ritme de la tèrra, de son cadastre... e de sos òmes.